Here's the setlist for the Antwerp show, or what I can remember of it;
Make It Rain
Don’t Go Into That Barn
Walk Away
Lost At The Bottom Of The World (*)
Hoist That Rag
Sins Of My Father (with a little excerpt from the gospel Wade in the Water)
(Story of Johnny Eck) Tabletop Joe
Dead And Lovely
God’s Away On Business
November
Kommeniezuspadt
Jockey Full Of Bourbon
Murder In The Red Barn
Trampled Rose
Metropolitan Glide
Day After Tomorrow
Shake It
First encore:
Singapore
Second encore:
Alice second encore
(*) A new song, recorded for the Jack Cahill & David Eberhardt's documentary "Long Gone"
Apparently many famous faces (well, at least in Flanders) In the audience; Tom Lenaerts, Herman Schuermans, Gilda De Bal, Guy Polspoel, Anton Corbijn, Jan Decleir, Dirk Tuypens, Michael Pas and Jari Demeulemeester.
No merchandise was sold. The Bourla people did sell some cd's and a vinyl record of 'Real Gone', which came with some free posters. If any one has a spare one, don't hesistate to contact me
Thanks to several dogs
7 comments:
>(Story of Johnny Egg) Tabletop Joe
The dudes name was Johnny Eck. Here's one of many sites w/ pictures http://phreeque.tripod.com/johnny_eck.html. If you saw the movie "Freaks", then you've seen him.
>Lost At The Bottom Of The World (*)
>(*) Is this a new song, or am I getting old?
Your call...
"Jack Cahill & David Eberhardt's documentary "Long Gone" is winner of Best Documentary and Best Cinematography at the 9th Slamdance Film Festival. Park City, Utah (première). "Besides helping to score funding for the project, Waits would use some of the rail-riding tunes for his comeback album Mule Variations." (Source: City Pages review of "Long Gone" by Jeremy O'Kasick for the Twin Cities City Pages, Apr. 2, 2003).On soundtrack: "Lost at the Bottom of the World" (first release), "Down There by the Train" (first release), "On the Road", "Pony"."
Gig sounds amazing you lucky people! i am off on my journey to berlin today & london next week,was wondering was there any merchandise of any description?
We all know the Man is great, but you just have to see him on stage in order to be converted for ever. Waits hung on his microphone, stretched out a spastic hand towards the audience once in a while, wiped away the spit form his mouth every other song and rattled every bone in his body for two hours on end. Marc Ribot was the backbone of the show throughout the night. No idea how honest the comment "I missed you too, individually and as a group" was, but I had the night of the year.
Re. the public screening of the concert: that appears to have been more than just a rumour. People from the theatre told me that there actually was a closed deal to screen the concert, but Waits's management freaked out at the very last moment and cancelled the whole thing.
W.
A few seconds of the concert can be seen on this item from the VRT news:
http://www.vrtnieuws.net/nieuwsnet_master/default/magazine/overzicht/041114_tomwaits/index.html?video_1
(This may only be online for a whort while)
W.
Review in dutch:
(tomorrow online http://www.goformusic.be )
Tom Waits – Zaterdag 13 November 2004 – Bourla, Antwerpen
In 1500 tekens iets zinnigs zeggen over een concert dat al voor aanvang mythische proporties aangenomen heeft, we hebben zelden voor hetere vuren gestaan. De minste kritiek zou immers nogal misplaatst overkomen voor al diegenen die tevergeefs uren getelefoneerd hebben in de hoop een ticket voor dit evenement te bemachtigen. Aan de andere kant vreesden we dat onze favoriete zanger/huisvader/acteur nooit zou kunnen optornen tegen zijn eigen mythe. Z’n laatste passages in de lage landen (11 november 1985 in Brussel en 20/21 juli 1999 in Den Haag) waren adembenemend en worden met het verglijden van de tijd alsmaar legendarischer in het diepste onzer gedachten.
Tom Waits als een rare vogel omschrijven, is een understatement. Hoe kan je anders verklaren dat iemand die voor het podium geboren lijkt, slechts zo weinig optreedt? Vanaf opener 'Make it Rain' zat het snor. Waits laat niets aan het toeval over. Het personage dat hij op het podium neerzet, klopt perfect met het universum dat hij met zijn nummers creëert. Hij omringt zich met een trio klassemuzikanten die de rudimentaire (blues)schema’s perfect aanvoelen en besteedt ook duidelijk veel aandacht aan de juiste mimiek, het juiste geluid en een uitgekiende (theater)belichting. Het mooie aan dit alles is dat het resultaat zeer organisch en spontaan overkomt.
Deze keer liet hij vooral de muziek spreken. Geen lange (humoristische) introducties maar een feilloze selectie uit zijn (recent) oeuvre. Hij kondigde wel een aantal keer aan dat hij een liedje uit ver vervlogen tijden zou spelen, maar dit bleek zeer relatief. Het oudste nummer dateerde uit 1985 (Rain Dogs) en daarmee negeerde hij ongeveer de helft van z’n carrière zonder dat het stoorde. Waarom stokoude nummers spelen als je recent materiaal minstens even sterk is? Voor nostalgici (‘ik heb Tom nog op een pint getrakteerd in zaal Elckerlyck in ’77) is er op deze Real Gone-tour geen plaats. Hij vond Antwerpen een 'B-flat kinda town'. Hopelijk is dit geen reden om België de volgende 19 jaar opnieuw links te laten liggen.
Damn, I wish he would have played Singapore and Alice in Seattle. Looks like a good set list.
Post a Comment